Milan Mihajlović (1945) je penzionisan (2010.) kao redovni profesor kompozicije na Fakultetu muzičke umetnosti u Beogradu (tada je dobio i nacionalno priznanje). Jedan je od osnivača Međunarodne tribine kompozitora (1992), čiji je direktor bio do 2002. godine. Bio je predsednik Udruženja kompozitora Srbije (1987−2002), sekretar, a zatim i šef  Katedre za teoriju  muzike na beogradskom Fakultetu muzičke umetnosti i, od 2002. do 2009. godine, dekan Fakulteta. Nosilac je velikog broja priznanja za stvaralaštvo − nagrade "Stevan Hristić" (1970), nagrade Beogradskih muzičkih svečanosti (1972), Oktobarske nagrade grada Beograda (1984), prvih nagrada na Međunarodnoj tribini  kompozitora (1992. i 1996. godine), nagrade "Stevan Mokranjac" (1994) i  Nagrade grada Beograda (2003). Mihajlovićeva dela su izvođena u zemlji i inostranstvu - i to u salama kao što su Tonhale u Cirihu, maloj sali Karnegi Hola u Njujorku, sali Berlinske filharmonije, Stenvej Hola u Londonu, sali Konzervatoijuma u Sidneju, Sali Opere u Dižonu... 

2014. godine je bio gostujući kompozitor  na Medjunarodnom festivalu kamerne muzike u Kemptenu (Nemačka), gde je izvedeno pet njegovih kompozicija. 2015. godine u Nemačkoj je premijerno izveden „Revolt“, a 2016. je bio gostujući kompozitor festivala u Dižonu (Francuska) gde je izvedeno pet njegovih kompozicija. 

2017. godine „Melancholy“  je izvedena na značajnom festivalu u Finskoj, a bio je i gost Muzičke akademije u Puli, gde je prikazan i komentarisan video snimak njegovog autorskog koncerta sa Beogradskom filharmonijom.

U Nemačkoj se štampaju njegova dela, a snimljen je i autorski CD sa Brandenburškim državnim orkestrom – dirigent Howard Griffits. Tom prilikom je održan i auturski koncert u katedrali  CPE Bach (oktobar 2018.). 

2020. godine trebalo je u aprilu da bude u Nemačkoj kao composer-in-residance, ali je zbog epidemije to gostovanje odloženo. 2021. godine, u aprilu, na festivalu u Nemačkoj izvedene su četiri njegove kompozicije.